توسل
یکی دیگر از مسائلی که وهابیون آن را آلت دست قرار داده و شیعیان را با آن مشرک می خوانند، توسل به انبیاء(علیهم السلام) است. آن ها می گویند: توسل إلی الله با اعمال صالحه اشکالی ندارد ولی توسل به اولیاء الله جایز نیست و آن را شرک می دانندو برای حکم خود به آیه سوم از سوره زمر و 14 سوره رعد استناد می کنند . قائلند که این آیات توسل به اولیاء الله را نفی می کنند و می گویند: بر فرض که توسل به پیامبر(صلی الله علیه و آله) در زمان حیاتش جایز باشد بعد از وفات دلیلی بر جواز توسل نداریم.
پاسخ:
توسل به معنای انتخاب وسیله- چیزی که انسان را متقرب به دیگری می کند.خداوند متعال در «یا َأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَ جَاهِدُواْ فىِ سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون‏» سه دستور را بیان می فرماید: تقوا- توسل- جهاد- که لعلکم تفلحون، باعث رستگاری می شوند.
در آیه دیگری می فرماید: « أُوْلَئكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلىَ‏ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيهُّمْ أَقْرَبُ وَ يَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَ يخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كاَنَ محَذُورًا»
آنهايى كه (كافران به خدايى) مى‏خوانند آنان خود به درگاه خدا وسيله تقرب مى‏جويند، تا كه مقرب‏تر باشد؟ و اميدوار به رحمت و ترسان از عذاب اويند، كه البته از عذاب پروردگارت بايد سخت هراسان بود.
کافرانی که فرشتگان یا عیسی مسیح را خدا می خوانند و دنبال وسیله تقرب هستند، طبق این آیه این خدایان نمی توانند مشکل آن ها را حل کنند.
مشکل وهابیت در این جا است که اولیاء الله را دلیل مستقل برای بر طرف کردن مشکلات می دانند و تصور می کنند.آن ها به آیات قرآنی که به عبادت اشاره دارند استناد می کنند در صورتی که مسلمانان قائل به عبادت اولیاء الله نیستند. در واقع توسل یکی از راه های دعا کردن و یکی از ابواب توجه به خداوند است.یعنی هدف و مقصود اصلی خدای سبحان است با توسل به اولیاء الله که غیر از این معنا شرک است.
اعتقاد ما این است که شخصی که ما به عنوان واسطه به او متوسل می شویم به نفسه و مستقلا و بدون اذن خدا نمی تواند مشکلی را حل کند و کاشف الضّر باشد.
اما این که ما در دعای توسل می گوییم: اللهم إنّی اتوسل إلیک بنبیک، در واقع چون پیامبر(صلی الله علیه و آله) اعمال صالح بیشماری دارند و نزد خدا مقرب هستند و شرافت زیادی دارند به ایشان توسل می جوییم که این توسل به اعمال ایشان بر می گردد که جایز است پس در این جا عمل صالحی که وهابیون توسل به آن را قبول دارند، معنا می دهد.
ادلّه روایی و تاریخی هم داریم: مثلاً توسل مردم مکه و قریش در زمان قحطی که ابوطالب، پیامبر (صلی الله علیه و آله) را که کودک بود به کعبه چسبانده بود و متوسل شد و زمانی که آسمان صاف بود ابری شد و باران بارید یا توسل مرد نابینا به پیامبر(صلی الله علیه و آله) که شفا یافت.
در کتب ترمذی و سنن ابن ماجه هم این روایات وجود دارد..
اما برای بعد از رحلت هم آمده که پیامبر(صلی الله علیه و آله) که رحلت کردند بعد از آن قحطی شدیدی در مدینه پیش آمد گروهی نزد عایشه رفتن و چاره جویی کردند. عایشه گفت: بروید کنار قبر پیامبر(صلی الله علیه و آله) سوراخی را در سقف ایجاد کنید به گونه ای که آسمان از آن دیده شود. آن ها رفتند و سوراخ را ایجاد کردند و بعد از توسل باران فراوانی شورع به باریدن گرفت که بیان ها سرسبز و شتران چاق شدند.